تعیین عوامل مرتبط با اثربخشی تدریس، براساس نظرات دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال 92-93

زمینه و هدف: تدری، فرایند انتقال مطالب توسط استاد به دانشجو بر اساس طرح منظم و هدفدار و برنامه مشخص شده می باشد. منظور از اثربخش بودن تدریس، میزان دستیابی استاد به اهداف آموزشی است. از این رو، هدف از این مطالعه، تعیین عوامل مرتبط با اثربخشی تدریس از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال 92-93 می باشد. روش بررسی: این پزوهش، یک بررسی مقطعی (توصیفی- تحلیلی) بوده است که در بهار و تابستان 93، بر روی 442 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی کردستان که به صورت تصادفی انتخاب شده اند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای با 17 متغیر، شامل اطلاعات دموگرافیک و مهمترین عوامل مرتبط با اثربخشی تدریس در 5 حیطه، شامل: روش های تدریس، دانش پژوهی، روش ارزیابی، قدرت ایجاد ارتباط و انتقال مطالب و خصوصیات فردی بود. اهداف توصیفی یا آمارهای توصیفی، مانند میانگین و انحراف معیار و اهداف تحلیلی، با آزمون های One way ANOVA, t-test، همبستگی پیرسون و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که از دیدگاه دانشجویان به ترتیب در حیطه های: روش های تدریس و اختصاص مدت زمان مناسب (61/5%)، دانش پژوهش و مدرک استاد (58/5%)، قدرت ایجاد ارتباط و انتقال مطالب، تدریس به زبان قابل فهم و زبان رسمی (64/7%)، خصوصیات فردی و عدم وجود تبعیض های فرهنگی، جنسیتی و علمی (62%) و در حیطه روش ارزیابی و مطابقت سوالات با مطالب تدریس شده (61/9%) بیشترین اهمیت را داشتند. بحث و نتیجه گیری:: با توجه به نتایج این پژوهش، دانشجویان بر اهمیت خصوصیات فردی در اثر بخش بودن تدریس اساتید تأکید بیشتری داشته اند؛ این خود نشان می دهد، گزینش اساتید دانشگاه باید بر اساس داشتن ویژگی های لازم برای تدریس اثربخش باشد، همچنین با استفاده از روش های تدریس مناسب، تقویت شخصیت فردی و دانش پژوهی، می توان به بهبود اثربخشی تدریس و در نهایت بهبود کیفیت آموزشی کمک شایانی کرد.

کلیدواژه ها:

اثربخشی تدریس ، خصوصیات فردی ، روش های تدریس ، دانشجویان