بررسی رابطه ی بین ویژگی های شخصیتی و سبک های حل مساله با پرخاشگری در میان مردان مجرم

هدف: پژوهش حاضر به بررسی رابطه ی بین ویژگی های شخصیتی و سبک های حل مساله با پرخاشگری در میان مردان مجرم می پردازد. روش: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است ،جامعه آماری این پژوهش عبارتست از کل مردان مجرم شهرستان بروجرد که در سال 1394 به دلیل ارتکاب جرم در زندان به سر می برند و یا اینکه با محکومیت قضایی رو به رو شده اند.بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه ی پژوهش 150 نفر به دست آمد که به شکل نمونه گیری در دسترس از میان کسانی که حاضر به همکاری بودند انتخاب شدند و با ابزارهای پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش جهت جمع آوری داده ها از ابزارهای (پرسشنامه پنج عاملی - NEO-FFI ،پرسشنامه سبک های حل مسأله کسیدی و لانگ 1996 و پرسشنامه ی پرخاشگری باس و پری، 1992 ) استفاده شده است .یافته ها: داده های جمع آوری شده با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج یافته ها حاکی از این بود که از میان ویژگی های شخصیتی، برون گرایی به جز با پرخاشگری جسمانی با انواع پرخاشگری رابطه منفی معنادار، توافق پذیری و باوجدان بودن با انواع پرخاشگری رابطه منفی معنادار و انعطاف پذیری فقط با خصومت، رابطه منفی معنادار دارد و روان رنجورخویی با انواع پرخاشگری رابطه مثبت معنادار دارد. از میان سبک هایحل مسأله ، درماندگی و مهارگری با همه انواع پرخاشگری رابطه مثبت معنادار و سبک خلاقانه و اعتماد با انواع پرخاشگری رابطه منفی معنادار دارد و سبک گرایش فقط با خصومت و نمره کل رابطه منفی معنادار دارد و سبک اجتناب با هیچ یک از انواع پرخاشگری رابطه معنادار ندارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان گفت که بین ویژگی های شخصیتی و سبک های حل مساله با پرخاشگری در میان مردان مجرم رابطه ی معناداری وجود دارد و بر همین اساس به روانشناسان،مشاوران،مددکاران اجتماعی سایر سیاست گذاران پیشگیری از جرم در سطوح مختلف پیشگیری پیشنهاد می گردد مداخله های مربوطه را با در نظر داشتن ضمنی یافته های این پژوهش و سایر پژوهش های مشابه طراحی و اجرا کنند.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، سبک های حل مساله ، پرخاشگری ، مردان مجرم