بررسی اثر بخشی واقعیت درمانی گروهی بر کیفیت زندگی سالمندان شهر اصفهان

هدف از انجام این پژوهش اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر کیفیت زندگی سالمندان شهر اصفهان بوده است. روش پژوهش نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و کنترلی بود. برای این منظور از بین سالمندان اصفهان تعداد 40 نفر انتخاب و به پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت فرم کوتاه پاسخ دادند و با روش تصادفی به دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. واقعیت درمانی به صورت گروهی طی 8 جلسه برای گروه آزمایش انجام گرفت که بعد از پایان جلسات از دو گروه پس آزمون به عمل آمد و مرحله پیگیری بعد از گذشت سه ماه اجرا شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از کوواریانس چند متغیره انجام گردید و نتایج نشان داد که تفاوت گروه کنترل و آزمایشی از نظر کیفیت زندگی، سلامت جسمانی، سلامت روانی، روابط اجتماعی و محیط زندگی در مرحله پس آزمون معنادار بوده است(p<0/01). اثر مداخله تا مرحله پیگیری بر کیفیت زندگی، سلامت جسمانی، روابط اجتماعی و محیط زندگی ثبات داشته است، اما در حیطه سلامت روانی اثر مداخله معنادار نبوده است.

کلیدواژه ها:

وافعیت درمانی ، کیفیت زندگی ، سالمندان