بررسی اثر تغییر کاربری اراضی بر برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک مطالعه موردی:بندپی شرقی بابل- روستای صورت

در این مطالعه اثر تغییر کاربری مرتع به زمین زراعی(ذرت علوفهای) و باغ مرکبات بر برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در جنوب شهرستان بابل استان مازندران مطالعه شد. بدین منظور از هر کاربری از 2 عمق 20-0 و40-20 سانتی متر در4تکرار به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی نمونهبرداری و خصوصیات خاک اندازه گیری شد .نتایج نشان داد درصد میزان شن در کاربری باغ بیشترین مقدار بود که میتوان دلیل آن را آبیاری مکرر باغات مرکبات توسطباغداران دانست. بیشترین درصد پایداری خاکدانهها برای مرتع و باغ بود. همچنین تغییر کاربری موجب افزایش معنیدار واکنش-خاک به میزان 54/ 7 در کاربری زراعی نسبت به سایر کاربریها گردیده است که با توجه به آهکی بودن منطقه و اینکه آهک درعمقهای پایینی بیشتر است و همچنین به دلیل زیر و رو شدن بیش از حد خاک در کاربری زراعی، آهک به سطح خاک آمده ومنجر به افزایش واکنش خاک شده است. تغییر کاربری سبب تغییر در کربن آلی خاک میشود که بیشترین درصد کربن آلی به میزان 89/ 1 درصد در باغ و کمترین آن به میزان 48 / 0 درصد در کاربری زراعی مشاهده شد . همچنین بیشترین میزان هد ایت الکتریکی مربوط به کاربری باغ بوده که علت افزایش کربن آلی و هدایت الکتریکی را می توان استفاده از کودهای دامی درکاربری باغ دانست.

کلیدواژه ها:

بابل ، باغ ، تغییر کاربری اراضی ، خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک ، زمین زراعی ، مرتع