مرمت بافت های قدیمی و مسئله دار با رویکرد توسعه پایدار شهری (نمونه موردی : محله سرشور در مشهد)

امروزه مرمت بافت های فرسوده و مسئله دار از ضرورت های مهم در امر برنامه ریزی شهری محسوب می شود. بافت فرسوده را می توان هسته اولیه بسیاری از شهرها دانست ، یا به عبارت دیگر آن را قسمت قدیمی شهر و به نحوی تاریخچه شهر نیز دانست. فرسودگی بافت که نتیجه فرسایش کالبدی ، اقتصادی و اجتماعی است ، به مرور محدوده هایی از شهر را از چرخه حیات و زندگی شهری و شهروندی خارج کرده و سبب هدر رفتن زمین در بخش های توانمند شهر ، محدوده های مرکزی و بافت های قدیمی می شود و فضاهای خالی و بافت های فرسوده در دل شهرها در حالی رها شده اند که گسترش کالبدی شهر هر روز معضلی جدید بر مسائل و مشکلات موجود می افزاید. مباحث توسعه پایدار شهری به عنوان شاخص های اصلی هر گونه برنامه ریزی شهری محسوب می شوند که برنامه ریزی برای ساماندهی و احیاء بافت های فرسوده شهری با رویکرد توسعه پایدار شهری یکی از مهمترین آنهاست که سعی دارد بر اساس شاخص های توسعه پایدار به احیاء و مرمت این بخش از شهرها بپردازد. در این راستا ، لزوم توجه اساسی به احیاء این بافت ها و حل مسائل و ساماندهی این بخش های شهری بر اساس شاخص های توسعه ، یکی از مسئولیت های مهم متولیان و مدیران شهری است. روش گردآوری این تحقیق، توصیفی تحلیلی است که بخشی از جمع آوری اطلاعات، داده ها، – تعاریف، نظریات و تئوریهای مرتبط با بافت های فرسوده از طریق مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته و بخش دیگری از اطلاعات به صورت برداشت های میدانی و مشاهدات محقق انجام گرفته است.در این پژوهش سعی می شود که به بررسی وضعیت بافت های فرسوده شهری و مرمت و بازسازی آنها با رویکرد توسعه پایدار شهری در محله سرشور مشهد پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، توسعه ی پایدار شهری ، فرسودگی کالبدی ، محله سرشور مشهد