بررسی و مقایسه عملکرد بین چند پروتکل مسیریابی در شبکه های حسگر بیسیم و بهبود عملکرد پروتکل leach با استفاده از منطق فازی

در شبکه های حسگر بی سیم افزایش طول عمر شبکه به دلیل محدودیت منابع انرژی گره های حسگر، همواره امری مهم و حیاتی بوده است. پروتکل مسیریابی با به حداقل رساندن تأخیر و افزایش بهره وری انرژی و درنتیجه افزایش طول عمر شبکه، نقش مهمی را در شبکه های حسگر ایفا می کند. این مقاله با معرفی الگوریتم خوشه بندی جدید و با استفاده از منطق فازی روی بهینه سازی مصرف انرژی تمرکز می کند.ازاین رو در این مقاله به بررسی پروتکل های مسیریابی سیل آسا ، پروتکل مبتنی بر موقعیت ، پروتکل انتشار مستقیم ، پروتکل سلسله ای خوشه بندی وفقی باانرژی پایین و پروتکل مبتنی بر زنجیر می پردازیم و عملکرد هر یک از این پروتکل ها را با نرم افزار شبیه ساز شبکه نسبت به سه معیار مصرف انرژی، طول عمر شبکه و تأخیر می سنجیم و درنهایت با استفاده از منطق فازی عملیات انتخاب سرخوشه در پروتکل لیچ را بهبود بخشیده و پروتکل بهینه را معرفی می نماییم.در پروتکل ارائه شده با انتخاب سرخوشه ها به صورت فازی مسیر با کمترین میزان تأخیر و کمترین میزان مصرف انرژی برای ارسال اطلاعات به سمت ایستگاه پایه انتخاب می شود که درنتیجه طول عمر شبکه افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، مسیریابی ، مرکزیت ، مصرف انرژی ، منطق فازی