شناسایی راه های توسعه کسب وکار در صنایع نفت وگاز وپتروشیمی

در عرصه کسب وکار، صنایع و شرکت ها به طور مستمر با تغییرات جدید مواجه می شوند. چالش ها و فرصت های جدید ظهور می کنند و قواعد کسب وکار را برهم می زنند. در چنین فضایی فقط شرکت هایی موفق به فعالیت می شوند که توانمندیهای عملیاتی، ترکیبی و پویا را برای مواجهه با این تغییرات سریع داشته باشند. بنابراین برای حضور رقابت پذیر در عرصه کسب وکار به طور مستمر نیازمند ارتقا توانمندی های خود به منظور مواجهه با این چالش ها و یا بهره گیری از فرصت های جدید بوجود آمده ناشی از تغییرات محیطی می باشیم.شاخص رقابت پذیری، ابزاری کامل و همه جانبه برای سنجش ارکان رقابت پذیری ملی در اقتصاد کشورها محسوب می شود. در گزارش مجمع جهانی اقتصاد، اقتصاد کشورها بر اساس وضعیت رقابت پذیری و توسعه اقتصادی در پنج گروه تقسیم بندی شده اند: اقتصاد متکی بر منابع، اقتصاد در حال گذار از اتکا بر منابع و متمرکز بر کارآیی، اقتصاد مبتنی بر کارآیی، اقتصاد در حال گذار از تمرکز بر کارآیی به تمرکز بر نو آوری و اقتصاد متمرکز بر نو آوری.‍ در این تقسیم بندی کشور ما در گروه اقتصاد در حال گذار از اتکای به منابع مبتنی بر کارآیی به متمرکز بر کارآیی قرار دارد و مصداق آن حرکت از سمت اقتصاد متکی به درآمدهای حاصل از فروش نفت، گاز و سایر ذخایر زیرزمینی به سمت ایجاد صنایع پایین دستی است.] 1‍‍‍‍‍‍ [ بطور کلی صنایع قابل استقرار در کشور ما در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی را می توان به صنایع بالادستی نفت و گاز (اکتشاف، حفاری، تولید، بهره برداری) ومیان دستی و پایین دستی که صنایع میان دستی( عمدتاً در دستهٔ پایین دستی طبقه بندی می شوند) تقسیم نمود. و صنایع پتروشیمی خود به دو بخش صنایع بالادستی پتروشیمی (اتیلن، پروپیلن، متانول، GTL) و پایین دستی پتروشیمی (کلیه صنایعی که خوراک و مواد اولیه آنها محصولات بالادستی پتروشیمی می باشد) قابل تقسیم هستند. صنایع پایین دستی به کلیه مطالعات، فعالیت ها و اقدامات مربوط به عملیات تصفیه و پالایش در تاسیسات پالایشی جهت تولید فرآورده های نفتی و استفاده از آنها برای تولید محصولات پتروشیمیایی و انتقال، ذخیره سازی، توزیع، فروش داخلی، صادرات و واردات فرآورده های نفتی و محصولات پتروشیمیایی اطلاق می شود.