حذف بیولوژیکی ازت از فاضلاب و بررسی اثر غلظت سلولی و pH بر روی فرایند

پسابهای پالایشگاهی عموما شامل مقادیر بالایی نیتروژن میباشند. فرایندهای بیولوژیکی حذف نیتروژن از پساب های پالایشگاهی به طور معمول شامل دو مرحله مجزای نیتریفیکاسیون و دنیتریفیکاسیون می باشد که در مرحله نیتریفیکاسیون، ابتدا آمونیوم به نیتریت و سپس نیتریت به نیترات تبدیل می شود و در مرحله دنیتریفیکاسیون، نیتریت به نیترات و در پی آن نیتریت به گاز نیتروژن تبدیل می گردد. در مرحله نیتریفیکاسیون میکروارگانیسم های هوازی و در مرحله دنیتریفیکاسیون میکروارگانیسم های غیر هوازی فعالیت دارند. هر کدام از این دو مرحله می توانند به صورت جداگانه با به صورت همزمان انجام گیرند که این مقاله نتایج بررسی شرایط امکان تلفیق نیتریفیکاسیون و دنیتریفیکاسیون (SND) را ارائه مینماید. از فاکتورهای محیطی موثر بر میزان پیشرفت و راندمان حذف ازت می توان غلظت سلولی را که بر حسب میزان غلظت سلولی (MLSS) اندازه گیری می شود و همچنین میزان پی اچ (pH) را نام برد. در این مقاله تاثیر این دو فاکتور بر میزان حذف ازت بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که میزان حذف ازت بیش از 80 درصد می باشد و فرایند SND در حذف ازت بسیار کارآمد میباشد و همچنین با تغییر مقدار pH از 8/5 به 7 می توان میزان حذف را تا حدود 90 درصد افزایش داد. علاوه براین با افزایش MLSS از 1 به 10 شاهد حذف 85 درصدی خواهیم بود.

کلیدواژه ها:

حذف ازت ، تصفیه فاضلاب ، نیتریفیکاسیون ، pH ، MLSS ، SND