ارزیابی آگاهی و عملکرد دانشجویان رشته تربیت بدنی و دانشجویان سایر رشته ها نسبت به راهکارهای پیشگیری از آسیبهای ورزشی

امروزه، موضوع آسیب های ورزشی به موضوع نگران کننده ای برای ورزشکاران، مربیان و مسئولان رشته های ورزشی تبدیل شده است (دانشمندی و همکاران، ۱۳۸۸) بنا به دلایل بسیاری ممکن است طی فعالیت های ورزشی، آسیب هایی رخ دهد. آسیب های ورزشی یکی از معمول ترین آسیب ها در جوامع مدرن امروزی به شمار می آید. گزارش شده است که به طور متوسط ۲.۶ میلیون از مراجعات اورژانسی در ایالات متحده در طی سالهای ۱۹۹۷-۹۸ مربوط به آسیبهای ورزشی بوده است (هانسون وهمکارش ۲۰۱۰) .شرکت در فعالیت های ورزشی بخش مهمی از برنامه درسی دانشجویان تربیت بدنی است و بروز آسیب باعث عواقبی چون کاهشتوانایی اجرای فعالیت بدنی، کاهش زمان کاری و افزایش هزینه های پزشکی می شود دانشمندی و همکاران ۱۳۸۸ بنابراین ارائه راه کارهایی در جهت پیشگیری و کاهش آسیب های ورزشی لازم و ضروری به نظر می رسد. نتایج تحقیقات انجام شده )عباسی و همکاران ۱۳۸۷ فولر و هاوکینز ۱۹۹۸ هانسون و همکارش ۲۰۱۰ حاکی از پایین بودن آگاهی و عملکرد بازیکنان نسبت به راهکارهای پیشگیری از آسیب بوده است. با توجه به اهمیت آگاهی و عملکرد دانشجویان به خصوص دانشجویان تربیت بدنی نسبت به راهکارهای پیشگیری از آسیب در جهت کاهش میزان آسیب، در این تحقیق به ارزیابی آگاهی و عملکرد دانشجویان رشته تربیت بدنی و سایر رشته ها نسبت به راهکارهای پیشگیری از آسیب پرداخته شده است . روش تحقیق تحقیق حاضر از نوع توصیفی پیمایشی است که بصورت گذشته نگر آگاهی و عملکرد دانشجویان رشته تربیت بدنی و دانشجویان -سایر رشته ها را نسبت به گرم کردن، سرد کردن، تمرینات انعطاف پذیری، تمرینات قدرتی، تجهیزات و پوشش های حفاظتی و تغذیه مورد ارزیابی قرار داد. بدین منظور با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از بین کل دانشجویان تربیت بدنی و دانشجویانی که در نیم سال تحصیلی مورد مطالعه تربیت بدنی عمومی یک یا دو را اخذ کرده بودند، ۲۰۰ نفر (۱۰۰ نفر دانشجوی تربیت بدنی و ۱۰۰نفر دانشجوی غیر تربیت بدنی) انتخاب شدند و آگاهی و عملکرد آنها در پیشگیری از آسیب های ورزشی از طریق پرسش نامه تعدیل شده هاوکینز و فولر ۱۹۹۸ اندازه گیری شد و اطلاعات بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج نتایج نشانگر این بود که بهترین آگاهی ها مربوط به تأثیر گرم کردن در پیشگیری از آسیب قبل از مسابقه و ضعیف ترین آگاهی ها نیز مربوط به توصیه های تغذیه ای بوده است. میانگین نمرات مستخرج از سوالات مربوط به آگاهی دانشجویان تربیت بدنی برابر ۵۳.۱۲ و غیر تربیت بدنی برابر ۴۱.۲۷ می باشد. همچنین میانگین کلی نمرات عملکرد دانشجویان تربیت بدنی در ارتباط با استراتژی های پیشگیری از آسیب ۵۲.۳۲ و برای دانشجویان غیر تربیت بدنی برابر ۵۰.۱۹ می باشد. بهترین وضعیت عملکرد دانشجویان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی مربوط به انجام عمل گرم کردن می باشد. ضمن اینکه ضعیف ترین عملکردها نیز مربوط به انجام تمرینات انعطاف پذیری می باشد بحث و نتیجه گیری بطور کلی تحقیق حاضر نشان داد که دانشجویان تربیت بدنی از سطح آگاهی نسبتا مطلوبی برای پیشگیری از آسیب برخوردارند که از این نظر نسبت به دانشجویان غیر تربیت بدنی در مرتبه بالاتری قرار دارند اما در عملکرد تفاوت چندانی بین دانشجویان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی وجود ندارد و در پیشگیری از آسیب به صورت عملی هر دو گروه نسبتا در یک سطح قرار می گیرند. این یافته با یافته های تحقیق فولر و هاوکینز ۱۹۹۸ همخوانی دارد. این نکته بسیار مهمی می باشد که سیستم آموزشی به گونه ای تغییر یابد تا دانشجویان تربیت بدنی از دانشی کاربردی تر برخوردار شوند که در این راستا نقش اساتید تربیت بدنی بسیار حائز اهمیت می باشد. پیشنهاد می گردد جهت افزایش آگاهی دانشجویان غیر تربیت بدنی از شیوه های پیشگیری هز آسیب، پیشنهاد می شود که بخش هایی از دروس تربیت بدنی عمومی یک و دو به آموزش شیوه های پیشگیری از آسیب ورزشی اختصاص داده شود.