بازیابی نشانه ها در فضاهای شهری

یکی از عناصر اصلی سازنده تصویر ذهنی که می تواند موجبات خوانایی را فراهم کند؛ نشانه ها هستند. نشانه ها به لحاظ شکل و عملکرد با محیط اطراف، متفاوت بوده، قابل تشخیص و برجسته هستند و جهت القای حس مکان به شهروندان و هدایت گری آن ها مورد استفاده قرار می گیرند. تداوم نشانه های شهری در طول تاریخ، باکمک به افزایش خوانایی، بخشی از هویت هر شهر را بازنمایی کرده و می تواند مبنای رشد و توسعه آتی شهر واقع شود. بنابراین، نشانه های شهری، با تداعی معانی و مفاهیم مشترک میان نسل های مختلف، به تداوم هویت شهری کمک می کنند. آن ها در هر مقیاس و از هر نوعی که باشند؛ در واقع توانسته اند ارتباطی صریح و عمیق با مخاطب برقرار نموده و بخشی از هویت کالبدی – به تبع آن، هویت فردی شهروندان – باشند. گام اول برای تقویت نشانه های موجود، بازشناسی آن ها از میان سایر عناصر شهری است. روش تحقیق پژوهش حاضر، تحلیلی و اسنادی است که با بهره گیری از منابع موجود و پس از بیان پیشینه ای از دیدگاه های متقدمین نشانه شناسی، پیرامون نشانه و مقایسه تطبیقی نظریات آن ها، تعریفی جامع از رمزگان و تبیین شاخص های عملیاتی آن، صورت گرفت. سپس با بهره گیری از رمزگان ها، نظام های نشانه ای در شهر، مورد کنکاش قرار گرفت و در نهایت، شیوه ای برای بازنمایی نشانه ها در شهر معرفی شد.

کلیدواژه ها:

تصویر ذهنی ، خوانایی ، نشانه ، هویت ، نشانه شناسی ، رمزگان