بررسی وتحلیلی برآمایش سرزمین برای دستیابی به توسعه پایدارگردشگری

ارتقاء گردشگری شهری برمبنای توسعه گردشگری پایدار و تبدیل توریسم به موتور محرکه اقتصادی منطقه برای بهبود کیفیت زندگی جامعه از مهم ترین مواردی است که نیازمند به اتخاذ راهبردهای مناسب و منطقی متناسب با قابلیت های منطقه ای و محلی و با جهت گیری هایی آمایش سرزمین است.تفکر آمایشی، با توجه به مفهوم آمایش، بهره برداری مطلوب و مستمر از قابلیتها و توانائیهای محیط با کمترین میزان تخریب است. عملکرد آن ساماندهی رابطه انسان و فعالیتهایشان را با فضا و محیط با روند کلی جریان تحولات بهینه نتیجه می دهد.ازاین رو درآمایش سرزمین یکی از قابلیت های فضایی مورد بررسی قابلیت گردشگری هرمنطقه استتا با شناسایی آن و درچارچوب پایداری بستری برای توسعه فضایی فراهم آید. آمایش سرزمین درزمینه گردشگری درهرمنطقه ازطریق امکان سنجی توسعه گردشگری صورت می گیرد تا ازاین طریق قابلیت های توسعه گردشگری، بازشناخته شود.مقاله حاضر در چارچوب آمایش سرزمین، قابلیت های گردشگری درزمینه توسعه فضایی را ،تبیین و تحلیل نموده و برمبنای آمایش سرزمین درزمینه گردشگری پرداخته است. نتایج تحقیق حاکی ازآن است که، آمایش سرزمین و توسعه پایدار شهری با تأکید بررویکرد گردشگری، می توانددر بهره برداری از قابلیتهای محیطی و ارتقای سطح زندگی این جامعه کارساز باشد و در چشم انداز توسعه پایدار شهری عملکرد آن را در باور آورد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، آمایش سرزمین ، توسعه پایدار ، رویکرد گردشگری ، گردشگری پایدار