مقایسه ی افزودن ژله رویال، ویتامین C و ویتامین E - بر بلوغ برون تنی اووسایت بز

هدف از این پژوهش مقایسه ی بین توان آنتی اکسیدانی ژله رویال با آنتی اکسیدان های طبیعی ( ویتامین E و ویتامین C ) به صورت افزودنی، در محیط کشت بلوغ اووسایت بز بود. برای تهیه ی اووسایت های بز، تخمدان ها بلافاصله بعد از کشتار، از لاشه ی دام جدا و درون فلاسک حاوی سرم فیزیولوژیک در دمای 30-34 درجه ی سانتیگراد و در کمتر از یک ساعت به آزمایشگاه منتقل شدند. کمپلکس اووسایت کومولوس با روش برشی از فولیکول های آنترال کوچک ( 6-2 mm ) تخمدان جدا شدند، و در محیط بلوغ اووسایت که دارای غلظت های مشخص آنتی اکسیدان های طبیعی ( ژله رویال، ویتامین C، E و E+C ) بوده است، کشت داده شدند. اووسایت هایی که به مدت 24 ساعت در محیط کشت بلوغ قرار می گیرند، به مرحله ی متافاز Π ( بلئغ هسته ای ) می رسند. پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی، با شش تیمار آزمایشی شامل تیمارهای شاهد، 10 میلی گرم بر میلی لیتر ژله رویال ، 200 میکرومول ویتامین E، و 100 میکرومول ویتامین C، و 200 میکرومول ویتامین E به همراه 100 میکرومول ویتامین C و DMSO در ده تکرار انجام شد. یافته های حاصل ازاین پژوهش نشان داد که اضافه کردن غلظت های مشخص آنتی اکسیدان های طبیعی به محیط کشت، نرخ بلوغ برون تنی اووسایت ها افزایش داد که در میان افزودن ویتامین E و C و ترکیب آنها نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری، نرخ بلوغ برون تنی را افزایش داد ولی افزودن ژله رویال به عنوان یک آنتی اکسیدان به محیط کشت بلوغ اووسایت های بز، تفاوت معنی داری را نسبت به تیمار شاهد نشان نداد.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان های طبیعی ، بلوغ برون نتی ، اووسایت بز