تدوین الگوی رابطه بین فضاهای آموزشی ومدیریت سبز ادراک شده در آموزش و پرورش بارویکرد آینده پژوهانه

این پژوهش با هدف بررسی تدوین الگوی رابطه بین فضاهای آموزشی و مدیریت سبز ادراک شده در آموزش و پرورش بوده است. روش پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی ،به لحاظ روش جمع آوری داده ها کمی وازنظرماهیت جزو پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران مدارس دوره ابتدائی شهرستانهای استان تهران در سال تحصیلی 1393-1394 تشکیل داده اند. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بوده که نهایتاً تعداد 130 نفر از مدیران مدارس ابتدائی شهرستانهای استان تهران ازبین 20 منطقه ،سه منطقه ری 1 ری 2 وپاکدشت بطور تصادفی برای پاسخگویی انتخاب شدند.برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است.ابزار تحقیق سه پرسشنامه محقق ساخته است 1-پرسشنامه محقق ساخته آینده پژوهی فضاهای آموزشی شامل چهار بعد آینده ممکن آینده باورپذیر، آینده محتمل، آینده مرجع و دارای 15 گویه است 2 -پرسشنامه محقق ساخته نحوه سیاست گذاری های آموزش وپرورش که شامل 15 گویه 3- پرسشنامه محقق ساخته مدیریت سبز فضای آموزشی ادراک شده شامل 20 گویه که بر حسب5 درجه ای لیکرت خیلی زیاد، زیاد، متوسط،کم و خیلی کم تنظیم و درجه بندی شده اند.برای تأمین روایی پرسشنامه ها به لحاظ محتوا از نظر متخصصان استفاده شده است.برای تجزیه و تحلیل اطلاعات ازنرم افزار Spss21 وروش همبستگی پیرسون ورگرسیون چندگانه گام به گام استفاده بعمل آمده است. بطور کلی نتایج پژوهش نشان داد، بین آینده پژوهی فضاهای آموزشی با مدیریت سبز ادراک شده ، رابطه معناداری وجود دارد. نیز یافته های پژوهش نشان داد، انعطاف پذیری فضاهای باز وسبز ، رابطه بین آینده پژوهی وفضاهای آموزشی با بهره وری مدیریت سبز را میانجی گری می کند.همچنین نتایج پژوهش نشان داد، براساس یافته های پژوهش مدل مورد مطالعه از برازش نسبتاً مطلوبی برخوردار بوده است

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، انعطاف پذیری ، توسعه پایدار. مدیریت سبز