مدیریت سازگار فعال رویکردی نوین در مدیریت جامع آبخیزداری (مطالعه موردی: حوزه آبخیز کاخک گناباد)

مدیریت سازگار یک ترکیب چالش انگیز از تحقیقات علمی، پایش (مانیتورینگ) و مدیریت عملی اجازه آزمایش (آزمون و خطا) را می دهد و از نتایج فرصت هایی مطلوب را فراهم می کند، که یادگیری همراه انجام دادن اقدامات (با محوریت یادگیری با انجام ) است. مدیریت سازگار یک ابزار ضروری و مفید است زیرا عدم قطعیت در مورد چگونگی وظایف اکوسیستم و چگونگی اثرات مدیریت اکوسیستم را بیان میکند. مدیریت سازگار مستلزم ایجاد فرضیه هایی در مورد عملیات اجرایی، تعریف اهداف، پایش، ارزیابی، مدییت تصمیم گیری در جهت پیش بینی های آینده اکوسیستم ها است. در این مطالعه فرایند مدیریت ابخیزداری سازگار به 2 نوع مدیریت سازگار غیرفعال و فعال که فرایندهای هردو با تعیین اهداف، مدلسازی سیستم و اجرای استراتژی مدیریت شروع می شوند، و همچنین چرخه مدیریت سازگار همراه با ذکر عناصر اصلی آن توزیع داده خواهد شد. ابخیزداری سازگار فعال منجر به تولید فرضیه ها و در نهایت تصمیم گیری برای عملکرد آینده در حوزه های آبخیز هر منطقه خواهد شد. در این تحقیق به شناسایی جارچوب مدیریت سازگار در پروژه های اجرایی و همچنین مدیریت جامع آبخیزداری اشاره می کنیم، که هدف شناسایی استانداردهای که دارای چارچوب مشخصی باشد. بر این اساس حوزه آبخیز کاخک گناباد یک نمونه نسبتاً مطلوب از اجرای پروسه آبخیزداری سازگار بوده که مورد بررسی قرار گرفته نتایج نشان می دهد که جمع بندی های ما در مرحله تصمیم گیری و تولید فرضیه و اقدام های آینده شفاف نمی باشد. هر چند که مادر بسیاری از حوزه ها در مرحله پایش و ارزیابی هم دچار ضعف عمده می باشیم که بخشی از آن به مسائل مالی و برنامه ریزی های آن مربوط می شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت ابخیزداری سازگار فعال و غیرفعال ، چرخه مدیریت سازگار ، مطالعه گزارش ارزیابی حوزه آبخیز کاخک گناباد در استان خراسان رضوی