اثربخشی شناختی رفتاری برعزت نفس دروالدین کودکان عقب مانده ذهنی

هدف پژوهش حاضراثربخشی شناختی رفتاری برعزت نفس دروالدین کودکان عقب مانده ذهنی و جسمی بود پژوهش حاضرازمایشی طرح پیش ازمون ـ پس ازمون با گروه کنترل و جامعه اماری این پژوهش کلیه والدین کودکان عقب مانده ذهنی و جسمی که درمراکز تحت پوشش بهزیستی شهرستان بهبهان درسال 1395 بودند سپس براساس نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 30نفر دردو گروه ازمایش و کنترل برای هرگوه 15نفر جایگزین شدند سپس به گروه ازمایش گروه درمانی شناختی رفتاری 8جلسه اجرا شددرگروه کنترل هیچ اموزشی ازگروه درمانی شناختی رفتاری دراین مدت کسب نکرد ابزارهای جمع اوری داده ها شامل پرسشنامه عزت نفس و جلسات 8گانه شناختی و رفتاری بود برای تجزیه وت حلیل داده های جمع اوری شده ازدوبخش توصیفی و استنباطی با ازازمون اماری تحلیل کوواریانس با رعایت پیش فرضهای آن و بااستفاده ازابزار نرم افزار SPSS22 استفاده شد نتایج نشان داد که اموزش شناختی رفتاری موجب افزایش عزت نفس والدین کودکان عقب مانده ذهنی و جسمی میشود میتوان نتیجه گیری کرد که شناختی رفتاری میتواند عزت نفس والدین کودکان عقب مانده ذهنی و جسمی را ارتقا دهد

کلیدواژه ها:

شناختی رفتاری ، عزت نفس ، عقب ماندگی