بازنگری در معماری اقلیمی و بومی با استفاده ازانرژی های تجدید پذیردر طراحی مجموعه های مسکونی

یکی از مواردی که امروزه در بسیار مورد توجه می باشد، بحران انرژی و محیط زیست است که آینده اقتصادی و نیز سلامتی بشر ونسل های آینده را تهدید می نماید. این مطلب که با اقلیم و محیط زیست باید مصالحه کرد، از موضوع هایی است که با عنوان هایگوناگونی مانند معماری بومی یا پایدار مطرح می گردد. در نتیجه به جای مقابله با محیط زیست، همسازی با آن، توجه به ساخت وسازهای معماری با توجه به اقلیم و بهره برداری صحیح از منابع طبیعی و صرفه جویی در انرژی مطرح می شود . طراحی مجتمع های مسکونی و کالبد شهرها با توجه به اقلیم، نقش تعیین کننده ای در کاهش مصرف سوخت و در نتیجه حفظ آنبرای نسل های آینده خواهد داشت. تجربیات معماری سنتی ایران، حاکی از موفقیت عمده بناها در سازگاری با شرایط بومی و محیطی و بهینه سازی ساخت و مصرف انرژی است. بنابراین با توجه به نقش معماری در بقا و سلامت محیط زیست ارائه راهکارهایی که با استفاده از روش توصیفی تحلیلی محتوایی در راستای اهداف تحقیق که عبارتنداز: تامین شرایط آسایش در ساختمان با حداقلکاهش استفاده از انرژی های فسیلی و رسیدن به پایداری با توجه به کهن الگوهای معماری ایرانی، همسازی ساختمان با شرایط اقلیمی، به نتایجی دست یافته اند. یکی از اصلی ترین راهکارهای مقابله با بحران های زیست محیطی، مصالحه با اقلیم و محیط زیست و به کارگیری انرژی های پاک و تجدیدپذیر به خصوص در طراحی مجتمع های مسکونی است .