بهینه سازی و الویت بندی مدیریت یکپارچه سواحل بر اساس سیستمهای پشتیبان تصمیم گیری با نگرش بر مدیریت پسماند شهری – مورد مطالعاتی سه استان شمالی ایران

از آنجائیکه حفظ بقا و ادامه حیات تنها در حفظ و نگهداری از محیط زیست نهفته است رویکرد به این مساله از اهمیت ویژه‌ای در جوامع برخوردار می‌باشد. با توجه به این که بخش قابل ملاحظه ای از جمعیت جهان در کنار سواحل زندگی می کنند و با عنایت به رشد روز افزون جمعیت و به تبع آن افزایش تولید پسماند شهری بررسی تأثیرات متقابل مدیریت سواحل و مدیریت پسماند نقش بسیار مهمی در ارائه یک سیستم بهینه دارد. در این تحقیق سعی بر آن شده تا با شناخت سه استان شمالی کشور و بررسی مدیریت کنونی پسماند و وضعیت موجود و همچنین تجزیه و تحلیل آن، ابتدا با توجه به پیچیدگی های مدیریت سواحل جایگاه مدیریت پسماند در مبحث فوق به کمک مدل سیستمهای حمایت از تصمیم گیری (DSS) سناریوی برتر در خصوص مدیریت پسماند شناسایی شود؛ سپس با کمک روش SWOT (نقاط قوت، ضعف، تهدیدها و فرصتها) و ماتریس کمی برنامه ریزی استراتژیک QSPM اولویت استراتژیهای مدیریت پسماند در مدیریت سواحل استانهای شمالی طبقه بندی گردد تا صحت سناریوی برتر بدست آمده در مدل سیستم حمایت از تصمیم گیری مشخص شود. سیستم مدیریتی مذکور نقش مهمی در کاهش هزینه‌ها و توانمند سازی ابزارهای مدیریت سواحل علی الخصوص در سه استان شمالی کشور ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت مناطق ساحلی ، مدیریت پسماند شهری ، ICZM ، DSS ، SWOT ، QSPM