شناسایی عوامل موثر بر پذیرش نوآوری در صنعت پوشاک با استفاده از تئوری انتشار نوآوریراجرز (مطالعه موردی: شهروندان شهر اصفهان)

در این پژوهش به دنبال مطالعه عوامل موثر بر پذیرش نوآوری در صنعت پوشاک هستیم. هدف این پژوهش بررسی مهمترین عوامل موثر بر پذیرش نوآوری در صنعت پوشاک با استفاده از روش معادلسازی معادلات ساختاری در شهر اصفهان می باشد. این پژوهش با توجه به هدف بنیادی و کاربردی و از نظر روش توصیفی- همبستگی و از شاخه پژوهش های پیمایشی محسوب می شود. ابزار اصلی گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه است. جامعه آماری این پژوهش مصرف کنندگان پوشاک در شهر اصفهان هستند که 250 نفر در نظر گرفته شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و t دو نمونه ای و تحلیل واریانس، آزمون Tukey ، تحلیل عاملی و الگوسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزارهای 18 SPSS و 20 Amos انجام گرفت. نتیجه بیان می دارد که ابعاد نوآوری در صنعت پوشاک برپذیرش نوآوری تاثیر مثبت و معناداری دارد. از بین ابعاد نوآوری با توجه به میزان ضریب همبستگی آنها قابلیت سازگاری بیشترین تاثیر و مزیت نسبی کمترین تاثیر را دارد.

کلیدواژه ها:

ابعاد نوآوری ، پذیرش نوآوری ، قابلیت سازگاری ، مزیت نسبی