بررسی ارتباط مولفه های رانده شدن (مدحور) از درگاه الهی بر اساس آیات قرآن

بسیاری از آیات قرآن در مورد انذار است، از جمله مواردی که در مورد انذار سخن گفته شده است رانده شدن از درگاه الهی است. در چند جای مختلف از کلام خداوند سخن از مطرود شدن «مدحور» به میان آمده است: درسوره اعراف پس از تکبر شیطان در برابر فرمان الهی امر به خروج از بهشت با عبارت «مذوما مدحورأ» آمده است، در سوره اسراء آنجا که بحث از نهی دنیاگرایی است عبارت «مذموما مدحورا» به کار رفته است و درجای دیگر در همین سوره در نهی از شرک عبارت «ملوما مدحورأ» درمیان است. سزای متکبرین، مشرکین و اهل دنیا مطرود شدن است. در این آیات که واژه «مدحور» مطرود شده آمده است، نشاگر این امر است که میان تکبر، دنیاپرستی و شرک رابطهای منطقی و معنادار وجود دارد و بین این آیات ارتباطی برقرار است که منجر بهطرد شدن و سقوط در دوزخ میگردد و وجود هریک از این صفات منفی زمینه ابتلا به سایر صفات ناپسند است،از این رو میان این سه رذیله اخلاقی رابطه تساوی وجود دارد؛ چرا که پیامدهای این عوامل نفی توحید، انکارمعاد و اغوا گری است، همچنین توجه و تدبر در مجموع این آیات بیانگر این است که تکبر نسبت به شرک ودنیا طلبی عاملیت دارد به عبارت دیگر تکبر است که موجب دنیا طلبی و شرک میشود.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، مدحور (طردشده) ، مذموم (مذمت شده) ، مذئوم (خوار و خفیف شده) ، ملوم (سرزنش شده) ، تکبر ، شرک ، دنیاطلبی