بررسی هنجارگریزی در شعر احمد عزیزی

هنجار گریزی انحراف از قواعد حاکم بر زبان هنجار است و اصطلاحی است که دو عنوان قاعده افزایی و قاعده کاهی را در بر میگیرد همچنین یکی از موثر ترین روش های برجسته سازی در شعر میباشد که شاعران زیادی از آن بهره برده اند. از میان شاعران معاصر احمد عزیزی از جمله شاعرانی است که از این شیوه برای برجسته سازی شعر های خود بهره یافته است در پژوهش حاضر سعی شده است انواع هنجار گریزی در شعر عزیزی بر مبنای الگوی لیچ بررسی شود محدوده پژوهش مثنوی های احمد عزیزی از کتاب های شرجی آواز خوابنامه و باغ تناسخ ترانه های ایلیایی عطر گل یاس ملکوت تکلم کفش های مکاشفه و طغیان ترانه میباشد نتیجه پژوهش نشان از آن است که بسامد وقوع هنجار گریزی معنایی در مثنوی های عزیزی بیش از سایر هنجار گریزی ها است سپس هنجار گریزی واژگانی سبکی نحوی زمانی آوایی گویشی و نوشتاری به ترتیب در جایگاه بعدی قرار دارند بنابراین میتوان گفت عزیزی مثنوی هایی خود را از طریق نجار گریزی برجسته نموده است

کلیدواژه ها:

برجسته سازی ، هنجار گریزی ، مثنوی عزیزی ، الگوی لیچ