بازتاب دین و مذهب در اشعار سیداشرف الدین گیلانی نسیم شمال

میتوان اذعان داشت به دلیل رواج جریان های روشنفکری و نفوذ بیگانگان و تهاجم فرهنگی دین ستیز غرب حضور دین در شعر اکثر شاعران عصر مشروطه کم فروغ گردید. البته این بدان معنا نیست که این حکم شامل همه شاعران این عهد میشود چرا که در میان این گروه شاعرانی چون ملک الشعرای بهار و به خصوص سید اشرف الدین گیلانی مستثنی هستند هر چند که توحه بهار به مسائل سیاسی و اجتماعی که اساس با مذهب هم خوانی نداشت شعر مذهبی او را کما و کیفا کم رنگ میکرد و صبغه موضوعی به آن میداد بنابراین مقاله ی حاضر تلاش کرد که اشعار دینی سید اشرف الدین را از سراسر دیوانش جمع آوری نموده و از حیث مولفه های دین و شریعت مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد در نهایت این نتیجه حاصل آمد که شعر این شاعر مذهبی اغلب موضع دین نه موضوع آن را نسبت به اجتماع سیاست و... نشان میدهد و تنها شاعری است که به هادت اشعارش تا پایان عمر در مقایسه با دیگر شاعران عصر مشروطه دین محور و شریعت مدار باقی میماند.