بررسی خوردگی گالوانیک فولاد AISI 4130 پس از عملیات جوشکاری در محلول 3/5% NaCl

توزیع نفت و گاز به وسیله خطوط لوله نیازمند درجات بالای امنیت و ارزیابی صحیح جهت کاهش هزینه ها، افزایش بازده عملیاتی و به حداقل رساندن حوادث می باشد. فولاد AISI 4130 به دلیل استحکام بالا و مقاومت خوب خوردگی، به عنوان یکی از پرکاربردترین فولادها در صنایع نفت و گاز در محیط های دریایی، همواره مورد توجه محققین علوم خوردگی و جوشکاری بوده است. در این پژوهش رفتار خوردگی فولاد AISI 4130 در دو حالت قبل و بعداز عملیات جوشکاری و همچنین خوردگی گالوانیک حاصل از اتصال این دو فلز در محلول 3/5% NaCl، توسط روش الکتروشیمیایی و روش کاهش وزن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشات بیانگر مقاومت خوردگی بالاتر فلز جوش نسبت به فلز پایه می باشد. همچنین نشان داده شد که در اتصال این دو فلز، فلز پایه نقش آندی داشته و مقاومت به خوردگی آن در اثر اتصال گالوانیک کاهش می یابد. نسبت دانسیته جریان خوردگی آند در حالت اتصال گالوانیک به دانسیته جریان خوردگی در حالت جداگانه، کمتر از 4 بوده که بر سازگاری مناسب اعضای این اتصال دلالت دارد.

کلیدواژه ها:

فولاد AISI 4130 ، جوشکاری ، خوردگی گالوانیک ، منحنی پلاریزاسیون