بررسی نوسانات غیر زیستی بر جمعیت شانه داران دریای خزر

شانه دار از طریق آب توازن کشتی از دریای سیاه به دریای خزر در اواخر دهه 1990 حمل شد و اثرات منفی شدیدی در این اکوسیستم آبی گذارد در این مطالعه نمونه برداری در سه خط مطالعاتی لیسار، بندرانزلی و سفیدرود در اعماق 10،20،5 و 50 متر از تیر سال 80 تا تیر 81 بصورت ماهانه در سواحل جنوب غربی آبهای ایرانی دریای خزر انجام گردید. بررسی ها نشان داد میزان دامنه شوری در مناطق و اعماق مختلف دارای نوسانات کمی بوده است بطوریکه حداکثر شوری در سطح آب در منطقه لیسار با میزان 0/32+- 12/1 و حداقل در منطقه انزلی با میزان 0/+-11/4 مشاهده شد. در این مطالعه افزایش شوری در سه منطقه با افزایش عمق (0/1+-12/56)ارتباط مستقیم داشت. میانگین دمای آب طی یکسال در اعماق مختلف مناطق سه گانه دارای نوسانی بود، حداکثر میانگین دمای سطح آب در سفیدرود با میزان میانگین 8/5+-17/61 و حداقل دما در عمق 50 متر در منطقه لیسار با میزان میانگین 0/46+-10/93 مشاهده شد ، کاهش درجه حرارت آب در مناطق مذکور از سطح تا عمق 20 متر بصورت تدریجی بود اما از این عمق به بعد بدلیل وجود لایه ترموکلاین در عمق 50 متر شدیدا کاهش یافت. این بررسی بیان داشت فراوانی شانه دار در زیر لایه ترموکلاین (حدود 35 متر) بدلیل پایین بودن دمای آب کاهش محسوسی داشته بود دما و شوری از مهمترین عوامل در نوسانات شانه دار محسوب می شود.