یک روش نسبی فازی آگاه از انرژی برای دستهبندی نامساوی در شبکههای سنسور بیسیم و کاربرد نظامی آنها

به منظور جمع اوری موثراطلاعات درچارچوب مصرف انرژی شبکه های حسگربی سیم WSNsبه چندین خوشه تقسیم میشوند درWSNs خوشه ای هرگره سنسور داده های جمع اوری شده خود را به سرگروهی که به آن تعلق دارد می فرستد سرگروه ها مسئول متراکم ساختن داده های جمع اوری شده و ارسال آن به پایگاه ازطریق سایر سرگروه ها درشبکه می باشند این مورد منجر به یک موقعیت شناخته شده بعنوان مشکل کانون بحران میشود که درآن سرگروه های نزدیک به پایگاه به علت ترافیک سنگین موجود زودتر ازبین میروند برای حل این مشکل الگوریتم های دسته بندی نامساوی خوشه هایی را بااندازه های متفاوت تولید می کنند درWSNs که با دسته بندی نامساوی گروه بندی میشوند خوشه های نزدیک به پایگاه اندازه کوچکتری نسبت به خوشه های دور ازپایگاه دارند دراین مقاله یک الگوریتم دسته بندی نامساوی فازی آگاه ازانرژی EAUCF که مشکل کانون بحران را عنوان می کند معرفی مشیود هدف EAUCF کاهش کارخوشه ای درونی ازسرگروه هایی می باشد که نزدیک به پایگاه بوده یا انرژی باتری باقیمانده کمی دارند روش منطق فازی با چندالگویتم دسته بندی معروف به نام دسته بندی سلسله مراتبی تطبیقی با انرژی کم مکانیزم انتخاب سرگروه با استفاده ازمنطق فازی و دسته بندی نامسای بازده انرژی موردمقایسه قرار میگیرد

کلیدواژه ها:

شبکه حسگربی سیم ، الگوریتم های دسته بندی ، منطق فازی ، EAUCF