ارزیابی تاثیر اصول نوشهرسازی بر محلات بافت فرسوده نمونه موردی: قلعه ابکوه شهر مشهد

بافت های فرسوده سهم قابل توجهی از پهنه های کشور را به خود اختصاص داده اند.به همین منظور حرکت ویژه ای نسبت به بهسازی ونوسازی انها اغاز شده است.که این طرح ها با هدف ارتقا سطح رفاه و ایمنی ساکنان و برقراری عدالت در پراکنش متوازن خدمات و امکاناتشهری تهیه می شوند.رشد جمعیت شهرنشین در مقاطع تاریخی منجر به جابه جایی جمعیت به مراکز شهرها و اسکان در بافت هایفرسوده گشته است.که تبعات سوء اقتصادی و نا هنجاریهای اجتماعی را به دنبال دارد. روند فرسودگی منجر به کاهش کیفیت زندگی شدهاست. بنابراین تحولات مذکور نیاز به خدمات گوناگون از جمله نیاز به زیرساخت های حمل و نقل، دسترسی به تأسیسات و تسهیلات ونظایر اینها را در بافت فرسوده اجتناب ناپذیر می کند.حال این پژوهش پس از تبیین مبانی نظری جامع در خصوص بافت فرسوده سعی بر آن نموده که با استفاده از روش های میدانی وکتابخانه ای به جمع اوری اطلاعات پرداخته و تحقیق حاضرازنوع کاربردی بوده و روش انجام پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد.جهت تحلیل داده ها ازنرم افزار GIS وتکنیک SWOT استفاده گردیده شده است.یافته های تحقیق حاکی از ان است که اجرای نکات مثبت بومیشده اصول نوشهرسازی میتواند به بهبود وضع نابسامان محدوده کمک کند اما نقش این اصل به علت خواستگاهش در محدوده کم رنگ تربوده و اجرای بهتر اصول نوشهرسازی منوط به بومی کردن آن باشرایط و نوع برنامه ریزی آن در ایران است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، اصول نوشهرسازی ، تکنیک SWOT ، نرم افزار GIS ، محله آبکوه