بررسی تاثیر غیبت زبانی بر رفتار سازمانی با استفاده از نظریه کامیابی فراخود

اسلام دینی می باشد که به تمام جزئیات زندگی بشر توجه کرده است و در این مسیر، آموزه هایی را از طریق قرآن و اهل بیت پیامبر (صلوات الله علیهم) بر تمام انسان ها عرضه داشته است. در این بین، موضوع ارتباطات بین افراد و حقوقی که هر یک بر دیگری دارند را تذکر داده است و نحوه ی اجرای بهترین اعمال و رفتار را شناسانده است. موضوع غیبت نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است و در قرآن و روایات به آن اشارات مکرری شده است. دلیل این همه تاکیدات چه می باشد؟ آیا اسلام فقط به رودربایستی های ظاهری توجه می نماید و یا اینکه هدفی بزرگتر برای رشد و سعادت انسان ها درنظر گرفته شده است؟ اثر پیگمالیون یا کامیابی فراخود نظریه ای است که در مدیریت رفتار سازمانی جای دارد و به نحوه ی تاثیر ادراکات آدمی بر رفتار دیگران اشاره دارد؛ به عبارت دیگر، این نظریه به دنبال رابطه ی بین ادراکات آدمی و رفتار های مشاهده شده ی بین آن ها می باشد. در این تحقیق بر آن شدیم تا تاثیر غیبت زبانی را بر رفتار کارمندان با استمداد از نظریه کامیابی فراخود بررسی نماییم؛ باشد که جنبه ای از این حکم الهی را با استفاده از تجربیات و نظریات مدیریتی، بهتر فهم نماییم. داده های این مقاله با استفاده از مطالعات کتابخانه ای جمع آوری شدند و به این نتیجه می رسیم که یکی از دلایل عدم جواز غیبت در دین اسلام، ایجاد ذهنیت مثبت بین مسلمانان و درننیجه، انتظار رفتار شایسته از دیگران و تاثیر بر ادراک از خود و دیگران و سپس تغییر رفتار در سطح فردی و اجتماعی، و در نهایت، سعادت انسان ها در بعد فردی و اجتماعی در دنیا و آخرت می باشد.

کلیدواژه ها:

رفتار سازمانی ، ادراک ، اثر پیگمالیون ، کامیابی فراخود ، غیبت زبانی