برسی رابطه بین رهبری تحول آفرین با خلاقیت فردی کارکنان سازمانها

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین رهبری تحول آفرین وخلا قیت فردی کارکنان در سازمان های دولتی شهر کرمان صورت گرفته است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده که ابزار جمع آوری داده ها ، دو پرسشنامه،شامل پرسشنامه هوش سازمانی آلبرخت با 49 سوال وپرسشنامه خلاقیت رندسیپ با 50 سوال بود.داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار spss در دو بخش آمار توصیفی، شامل شاخص های مرکزی وپراکندگی وآمار استنباطی در قالب محاسبه ضریب همبستگی کندال واسپیرمن، بر روی جامعه آماری به بزرگی 2286 نفر ونمونه ای با تعداد 330 نفر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتیجه فرضیات پژوهش حاکی از وجود رابطه مستقیم ومعنی دار میان رهبری تحول آفرین و مولفه هایش برای بروز خلاقیت فردی می باشد با توجه به نتایج به دست آمده می توان از چنین استنباط کرد که این رهبران تحول آفرین هستند که کارکنان را به انجام رفتار های فراتر از وظیفه (خلاقیت فردی) مستعد تر ومتمایل تر می سازند. هر چه میل به تغییر مدیران بالاتر باشد میزان خلاقیت فردی آنان افزایش یابد وهرچه روحیه مدیران بالا تر باشد میزان خلاقیت فردی آنان افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، ساامان و مدیریت ، خلاقیت فردی