ارزیابی استفاده تلفیقی از منابع آب سطحی و زیر زمینی شبکه آبیاری قزوین

هدف از انجام این تحقیق، توسعه مدل تخصیص بهینه منابع آب سطحی و زیرزمینی و استفاده از آن به منظور ارائه الگوی تخصیص آب و ارزیابی منافع حاصل از آن در شبکه آبیاری دشت قزوین می باشد. به منظور حل مدل تهیه شده، از بسته نرم افزاری LINGO 10.0 استفاده گردید. نتایج نشان داد که با تغییر در الگوی کشت و تلفیق بهینه منابع آب سطحی و زیر زمینی می توان ضمن استفاده بهینه از منابع آب موجود، میزان افت سطح آبهای زیرزمینی دشت را به حداقل رسانده و علاوه بر آن به سود حاصل از محصولات کشاورزی را نیز در حد قابل قبولی حفظ نمود. ارزیابی سناریوهای مورد مطالعه نشان داد، در صورتی که الگوی کشت شبکه صرفا گندم و جو باشد، با اعمال تخصیص بهینه منابع آب، می توان سطح آب زیر زمینی دشت را بدون افت تثبیت نمود لکن منافع مالی این الگوی کشت در سال 286/42 میلیارد ریال خواهد بود. اجرای الگوی کشت رایج شبکه، هر چند سود خالصی معادل 576/96 میلیارد ریال خواهد داشت ولی باعث افزایش برداشت ۵۴ درصدی (سالانه) از سفره آب زیر زمینی شده که افت شدیدی را در سطح سفره نیز بدنبال خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

برداشت تلفیقی ، بهینه سازی ، LINGO 10.0 ، شبکه آبیاری قزوین ، منابع آب