بررسی رابطه هوش هیجانی و هوش سازمانی باخودکارآمدی معلمان

هوش هیجانی قادر است در محیطهای کاری، روابط عاطفی معنی دار به وجود آورد و هوش سازمانی، ما را برای تصمیم گیری سازمانی توانمند می سازد. خودکارآمدی نیز عاملی مهم برای انجام موفقیت آمیز عملکرد است. هدف پژوهش بررسی رابطه هوش هیجانی، و هوش سازمانی باخودکارآمدی معلمان بود. تحقیق حاضر کمی توصیفی، بر اساس منطق نتیجه کاربردی، و به روش همبستگی و با استراتژی پیمایشی انجام شده است. جامعه اماری در این تحقیق عبارت است از کلیه معلمان ابتدایی شهرستان استارا که به تعداد ۶۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه استاندارد می باشد. نتایج آزمون پس از نمره گذاری با آزمون آماری همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها حاکی از آنست بین هوش هیجانی و خودکارآمدی همچنین بین هوش سازمانی و خودکارآمدی رابطه معناداری وجود دارد (سطح معنی داری ۰/۰۱=a) تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که از بین متغییرهای مستقل مورد مطالعه بیشترین سهم با ضریب بتا 318/0 در تبیین متغیر خودکارآمدی مربوط به مؤلفه هوش سازمانی می باشد. در نتیجه با افزایش، هوش هیجانی می توان بیان نمود که مولفه خودکارآمدی ارتقا خواهد یافت. همچنین هوش سازمانی نیز برای ارتقای خودکارآمدی نقش مهمی ایفا می کند

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، هوش سازمانی ، خودکارآمدی ، معلمان ، آستارا