مطالعه اثر پیچش تحت بار زلزله در سازه های بلند مرتبه فولادی

با توجه به اهمیت مسئله پیچش، تاکنون تحقیقات بسیاری در این زمینه صورت گرفته است. پیچش به عنوان یکی از علل اصلی آسیب سازه ها در زلزله ها به حساب می آید. بیشتر زلزله های اخیر نشان داده اند که توزیع نامنظم جرم وسختی ممکن است باعث ایجاد خسارات زیادی در سازه ها گردد. زمانی که مرکز جرم و مرکز سختی سازه بر هم منطبق نباشند ساختمان نامتقارن در پلان خواهد بود و در زلزله، علاوه بر ارتعاش جانبی، ارتعاش پیچشی را نیز تجربه خواهد کرد. در آیین نامه های پیچشی برای ارزیابی پیچش از ضوابط خاصی استفاده شده است. در این مقاله به مقایسه اثر پیچش در سازه های با خروج از مرکزیت های متفاوت پرداخته می شود که از جنبه های نوآوری این پژوهش است. در این مطالعه سعی شده تا با استفاده از نرم افزار SAP ۰۲۲۲ و با تحلیل به روش تاریخچه زمانی دینامیکی سه بعدی، این موضوع در ساختمان های بلند مرتبه نامتقارن که با سیستم قاب مهاربندی ویژه و بر اساس استاندارد ۰۰۲۲ ایران، طراحی شده است تحت بارگذاری زلزله های مختلف حوزه دور مورد ارزیابی قرار گیرد و تاثیر مولفه خروج از مرکزیت بر پیچش سازه بررسی گردد. در این مدل ها که در این پژوهش از سازه ده طبقه به عنوان نماینده ای از سازه های بلند مرتبهاستفاده شده است، خروج از مرکزیت ها با جانمایی های مختلف مهاربند در پلان ایجاد شده است. در نهایت خروجی این پژوهش، نسبت تغییر مکان ایجاد شده ) Drift (، زاویه پیچش نسبی طبقات سازه ) Ɵ ( در مدل های سازه ده طبقه فولادی می باشد. نتایج این پژوهش این عبارت آیین نامه های لرزه ای را که مدل های متقارن در زلزله، ایمن تر از سازه های نامتقارن خواهند بود را اثبات می کند.

کلیدواژه ها:

پیچش ، خروج از مرکزیت ، تحلیل تاریخچه زمانی دینامیکی ، سازه بلند مرتبه فولادی