معرفی جاده های خود معرف

ایمنی هر راه ناشی از ارتباط و همخوانی مناسب بین سه عامل راننده، وسیله و راه است. در حال حاضر، سرعت بیشترین نقش در تلفات جاده ای را دارد. مهمترین ابزار در کاهش این تلفات نزدیک کردن سرعت رانندگان به سرعت طرح راهاست. در این مقاله کوشیده شده به معرفی و بررسی ویژگی های اجرایی جاده های خود معرف پرداخته شود. این مفهوم برای اولین بار در کشور هلند مطرح گردید. جاده های خود معرف در اصطلاح به جاده هایی گفته می شود که به طور غیر مستقیم باعث می شود راننده از خود رفتار خاصی را بروز دهد. این فرایند عمدتاً از طریق ایجاد ظاهری منحصر به فرد ومتفاوت با جاده های رایج و یا استفاده از جزئیاتی که باعث تحریک و بیداری هوشیاری می شود انجام می گیرد. چنین رویکردی برای کاهش استرس و خطای راننده در شرایط مختلف از سادگی و یکپارچگی طراحی بهره می برد. جاده هایخود معرف را می توان تلفیقی از مهندسی راهسازی و روانشناسی دانست.تحقیقات صورت گرفته نشان میدهند که با استفاده از این جاده ها میتوان رفتار و سرعت راننده را کنترل کرد و میزان سوانح را به طور چشمگیری کاهش داد. با توجه به آمار تلفات جاده ای ایران، مطالعه و استفاده از جاده های خود معرف به نظر مفید و ضروری میرسد. هدف اصلی اینمقاله، آشنایی هر چه بیشتر جامعه ی مهندسی راهسازی کشور با راههای خود معرف و ارائه تجارب سایر کشورها در استفاده از آن است

کلیدواژه ها:

مهندسی راهسازی ، جاده های نوین ، جاده های خود معرف ، ایمنی راه