تاثیر طرحواره درمانی بر میزان باورهای غیر منطقی در نوجوانان پسر شهراصفهان

هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی باورهای غیرمنطقی در نوجوانان پسر بود. روش پژوهش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر اصفهان که در سال تحصیلی 93-94 دراین شهر مشغول به تحصیل بودند که با روش نمونه گیری خوشهای تصادفی، پرسشنامه باورهای غیر منطقی جونز ) 1968 ( را تکمیل نموده و حدود 50نفر) 50 نفر گروه آزمایش و 25 گروه کنترل( که دارای باورهای غیر منطقی بودند انتخاب شدند و و در طی ده جلسه دوساعته بر روی گروه آزمایش روش طرحواره درمانی اجرا شد. یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که در کل بین ابعاد باورهای غیر منطقی تفاوت به سطح معنادار رسیده است، علاوه بر این نتایج تحلیل نشان داد که بین بعد انتظار بالا از خود ،بعد واکنش به ناکامی ،بعد بی مسئولیتی عاطفی به سطح معنادار نرسیدهاست و سایر ابعاد به سطح معنادار رسیده است. نتیجه گیری: میزان باورهای غیر منطقی در نوجوانان از آمار قابل توجهی برخوردار است وبا توجه به پیامدهای نامطلوب آن از جمله مشکلات حضور در مدرسه، درمان آن حائز اهمیت است و نوجوانانی که برنامه درمانی را دریافت می کنند، پس از درمان و همچنین مرحله پیگیری کاهش معنی داری در باورهای غیر منطقی نشان می دهند و این درمان با توجه به جذابیت آن برای نوجوانان توصیه می شود .

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، باورهای غیر منطقی ، نوجوانان