بازاندیشی و بررسی چهار رویکرد مسلط و غالب در تبیین جنبشهای اجتماعی

در این مقاله سعی بر آن است که نگاهی اجمالی به چهار رویکرد مسلط در تحلیل جنبشهای اجتماعی که عبارتند ازرویکردهای رفتار جمعی، بسیج منابع، فرآیند سیاسی، و جنبشهای اجتماعی جدید انداخته و این رویکردها مورد بررسی وبازبینی قرار گیرد. اولین رویکرد رفتار جمعی، رفتاری است که فراتر از هنجارهای فرهنگی و روابط اجتماعی بهسامان حرکت میکند. و به بسیج کنشگران بر اساس یک عقیده در جهت باز تعریف کنش اجتماعی میپردازد. در رویکرد دوم، بسیج منابع، توجه و تاکید بر عقلانی بودن رفتار کنشگران اجتماعی و مشارکت افراد در جنبشهای اجتماعی، متکی بهمبانی عقلانی است و بررسی اینکه جنبشها به چه صورت منابع انسانی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی خود را بدست آوردهو چگونه مورد استفاده قرار میدهند. رویکرد فرآیند سیاسی به عنوان سومین رویکرد به محیط سیاسی و نهادی فعالیتجنبش اجتماعی توجه نشان داده و بیان میکند که جنبشهای اجتماعی، در حین اعتراض به نظم سیاسی، با بازیگران مستقر در سیستم وارد تعامل میشوند. در چهارمین رویکرد جنبشهای اجتماعی جدید مدعی تحول کیفی در جوامع غربی و در نتیجه، تحول نزاعهای طبقاتی و اعتراض به کاستی های تفکرات مارکسیستی میباشد

کلیدواژه ها:

رفتار جمعی ، بسیج منابع ، فرآیند سیاسی ، جنبشهای اجتماعی جدید