بهبود آشکارسازی تصاویر فراطیفی با استفاده از آشکارساز کسینوس انطباقی و کاهش وابستگی طیفی و نویز باندها

همه پدیده ها و اشیاء مختلف بر روی سطح زمین، حاوی اطلاعات طیفی منحصر به فردی هستند. با بهره گیری ازداده های فراطیفی که توانایی ثبت اطلاعات طیفی بسیار دقیقی را دارند، میتوان مواد و اهداف مختلف را با دقت بالاتری ازیکدیگر متمایز نمود و آنها را شناسایی کرد. اما به دلیل حجم بالای اطلاعات ثبت شده، وجود نویز و وابستگی طیفی زیادبین باندهای تصویر، پردازش این تصاویر با پیچیدگی هایی مواجه است. در این مقاله به منظور بهبود آشکارسازی، آشکارسازکسینوس انطباقی و راهبرد کاهش نویز و وابستگی طیفی بین باندها با استفاده از تبدیل MNF ، به کار گرفته شده است.برای مقایسه و ارزیابی نتایج، ابتدا شش الگوریتم آشکارسازی اندازه گیری زاویه طیفی (SAM) ، اندازه گیری میزان شباهتطیفی (SCS) ، فاصله ماهالانوبیس مبتنی بر کورولیشن (RMD) ، کمینه سازی مقید انرژی (CEM) ، فیلتر انطباقی (MF)و آشکارساز کسینوس انطباقی (ACE) بر روی داده اولیه پیاده سازی شده، سپس روش های بهبود آشکارسازی بر رویتصویر، اعمال می گردد. به منظور ارزیابی عملکرد الگوریتم های مختلف و مقایسه نتایج حاصل از آنها ابتدا ماتریس خطایتصویر را با استفاده از نقشه واقعیت زمینی تعیین نموده و با استفاده از المان های مربوط به آن، ضریب کاپا برای هرالگوریتم محاسبه می شود. نتایج آزمون های انجام شده، بهبود ضریب کاپا به میزان 9 درصد را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

ماهواره ، فراطیفی ، آشکارسازی ، ضریب کاپا ، تبدیل MNF ، آشکارساز کسینوس انطباقی ، کاهش وابستگیطیفی ، منحنی رفتار طیفی ، ماتریس خطا ، نقشه واقعیت زمینی