زمانبندی تولید کارگاهی منعطف پویا با در نظر گرفتن زمان های حمل و نقل

زمانبندی تولید نقش مهمی را در دستیابی به تولید بهنگام و هزینه موثر ایفا می کند که در بازارهای به شدت رقابتی امروزی بطور فزاینده ای مهم شده است. اما اغلب سیستم های تولیدی بکار رفته در محیط های تولید با رویدادهای غیرقابل پیش بینی و اجتناب ناپذیر مانند ورود سفارشات جدید، ازکار افتادگی ماشین و غیره مواجه هستند که تغییر در برنامه زمانبندی شده و در نتیجه شکاف بین تئوری زمانبندی و عمل زمانبندی را منجر می گردد. بدین منظور، در تحقیق حاضر پس از مروری بر ادبیات موضوع و بررسی پژوهش های صورت گرفته در حوزه زمانبندی در حضور عدم اطمینان محیطی مدلی از زمانبندی تولید کارگاهی انعطاف پذیر با در نظر گرفتن زمان های حمل و نقل تحت محیط پویا ارائه شده است که هدف آن کمینه کردن حداکثر دوره ساخت به عنوان معیار کارایی و کمینه کردن انحراف های بین زمان های شروع عملیات در دو برنامه اولیه و ثانویه به عنوان معیار پایداری می باشد. در پایان برای نمایش کارآمدی مدل پیشنهادی از مثال عددی استفاده شده و نتایج محاسباتی آن ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

زمانبندی پویا ، زمانبندی تولیدی کارگاهی انعطاف پذیر ، کارایی ، پایداری ،