بررسی مدیریت سود در شرکتهای پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار اصفهان

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین شکست زنجیره سود بعنوان یکی از چالش های مسائل مدیریتی تولید ملی بر تحلیل رفتار مدیریت و بطور مشخص درگیر شدن مدیران در مدیریت سود جهت اجتناب از شکست زنجیره سود می باشد . نمونه آماری تحقیق ، شامل 132 شرکت است که داده های مالی آنها برای سال های 1385 تا 1392 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که شرکتهای دارای زنجیره سود ، جهت تداوم الگوی افزایشی در سودهای گزارش ده ، در مدیریت سود درگیر می شوند . در واقع ، رفتار این شرکتها ، در جهت اجتناب از شکست زنجیره سود می باشد بعبارت دیگر ، آنها به دنبال ایجاد و تولید و نوآوری نمی باشد بلکه صرفاً با استفاده از دستکاری سود واقعی (با استفاده از انعطاف پذیری رویه های حسابداری و ...) ، سود دلخواه و مورد نظر خود را اعلام می نمایند نه سود واقعی ! در تحقیق حاضر ، رفتار مدیران در طی سال هایی که مدیریت سود را اعمال می کنند بررسی می شود . زنجیره سود به سالهایی اطلاق می شود که شرکت در طی آنها سود گزارش می کند . بنظر می رسد که مدیران از مدیریت سود افزاینده برای گزارش سود بصورت یک الگوی با نرخ رشد مثبت در طی سالهای عمر واحد اقتصادی استفاده می کنند . در اصطلاح مدیر ، گزارش سود بصورت یک الگوی با نرخ رشد مثبت در طی سالهای عمر واحد اقتصادی استفاده می کنند . در اصطلاح ، مدیر ، گزارش سود خالص را در قالب یک زنجیره افزایشی سود گنجانده است که شکست این زنجیره ، منجر به ایجاد هزینه هایی از قبیل از دست دادن شهرت و اعتبار و کاهش مقبولیت شرکت در بازار سرمایه می شود . شکست زنجیره سود به این معنی است که در اثر انباشت اقلام تعهدی در صورتهای مالی و مانده حسابها ، مدیر دیگر قادر به استفاده از اقلام تعهدی اختیاری در جهت بیش نمایی سود نباشد . روش تحقیق حاضر معادلات رگرسونی می باشد نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد، همانطور که فرض شده بود بین مدیریت سود و زنجیره سود رابطه مثبت و معنادا وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت سود ، زنجیره سود ، چالش مدیریتی ، اقلام تعهدی اختیاری ، نسبت دارایی های عملیاتی به فروش