اسماعیل اسکندری - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نورآبادان
فاضل تامرادی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین شکست زنجیره سود بعنوان یکی از چالش های مسائل مدیریتی تولید ملی بر تحلیل رفتار مدیریت و بطور مشخص درگیر شدن مدیران در مدیریت سود جهت اجتناب از شکست زنجیره سود می باشد . نمونه آماری تحقیق ، شامل 132 شرکت است که داده های مالی آنها برای سال های 1385 تا 1392 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که شرکتهای دارای زنجیره سود ، جهت تداوم الگوی افزایشی در سودهای گزارش ده ، در مدیریت سود درگیر می شوند . در واقع ، رفتار این شرکتها ، در جهت اجتناب از شکست زنجیره سود می باشد بعبارت دیگر ، آنها به دنبال ایجاد و تولید و نوآوری نمی باشد بلکه صرفاً با استفاده از دستکاری سود واقعی (با استفاده از انعطاف پذیری رویه های حسابداری و ...) ، سود دلخواه و مورد نظر خود را اعلام می نمایند نه سود واقعی ! در تحقیق حاضر ، رفتار مدیران در طی سال هایی که مدیریت سود را اعمال می کنند بررسی می شود . زنجیره سود به سالهایی اطلاق می شود که شرکت در طی آنها سود گزارش می کند . بنظر می رسد که مدیران از مدیریت سود افزاینده برای گزارش سود بصورت یک الگوی با نرخ رشد مثبت در طی سالهای عمر واحد اقتصادی استفاده می کنند . در اصطلاح مدیر ، گزارش سود بصورت یک الگوی با نرخ رشد مثبت در طی سالهای عمر واحد اقتصادی استفاده می کنند . در اصطلاح ، مدیر ، گزارش سود خالص را در قالب یک زنجیره افزایشی سود گنجانده است که شکست این زنجیره ، منجر به ایجاد هزینه هایی از قبیل از دست دادن شهرت و اعتبار و کاهش مقبولیت شرکت در بازار سرمایه می شود . شکست زنجیره سود به این معنی است که در اثر انباشت اقلام تعهدی در صورتهای مالی و مانده حسابها ، مدیر دیگر قادر به استفاده از اقلام تعهدی اختیاری در جهت بیش نمایی سود نباشد . روش تحقیق حاضر معادلات رگرسونی می باشد نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد، همانطور که فرض شده بود بین مدیریت سود و زنجیره سود رابطه مثبت و معنادا وجود دارد.

مدیریت سود ، زنجیره سود ، چالش مدیریتی ، اقلام تعهدی اختیاری ، نسبت دارایی های عملیاتی به فروش