تبیین رابطه رفتار شهروندی سازمانی با اثر بخشی سازمان مطالعه موردی: شهرداری های غرب مازندران

رفتار شهروندی سازمانی رفتاری خود جوش و آگاهانه است که به طور مستقیم و صریح توسط سیستم رسمی پاداش سازمان پیش بینی نشده است، ولی در مجموع، اثربخشی سازمان را ارتقاء می دهد. این پژوهش با توجه به هدف از نوع کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل کارشناسان شهرداریهای غرب مازندران درسال 1391 بوده که تعداد آنها برابر با 820 نفر بوده است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 260 نفر از آنان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردید. در مقاله حاضر پنج متغیر رفتار شهروندی سازمانی بررسی خواهد شد ودر نهایت به این نتیجه میرسدکه بین تمام ابعاد متغیرهای رفتار شهروندی سازمانی و اثربخشی سازمانی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. در بین متغیرها متغیر آداب اجتماعی دارای بیشترین همبستگی با متغیر اثربخشی سازمانی بوده است و از بین پنج متغیر رفتار شهروندی سازمانی، سه متغیر جوانمردی، وظیفه شناسی و آداب اجتماعی که مدل نهایی رگرسیون را تشکیل داده اند، بیشترین تأثیر را بر اثربخشی سازمانی داشتند در نتیجه بین رفتار شهروندی سازمانی و اثربخشی سازمانی در شهرداریهای غرب مازندران رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد و با بالا رفتن رفتار شهروندی سازمانی در شهرداریهای غرب مازندران اثربخشی سازمانی نیز افزایش مییابد.