تدوین راهبردی های توسعه کنسرسیوم های صادراتی در ایران

در دنیای امروز، سازمان های اقتصادی فعال و موفق در بازارهای مختلف، به شدت به توافقات غیررسمی و شبکه های ارتباطی وابسته هستند. در کشورهایی که تعهد و پایبندی به مقررات و قوانین کسب و کار، از سوی اغلب سازمان های فعال در بازار مرتبط رعایت نمی شود، ایجاد و خلق شبکه های کسب و کار به عنوان ابزاری غیررسمی به منظور حل معضل فوق و همچنین توسعه اقتصادی کشورها با استقبال فراوانی روبرو شده است. به عبارتی تشکیل چنین شبکه هایی پاسخی است به عدم وجود حمایت های سازمانی مناسب، ضعف در سیستم قضایی و قانونی، عدم پایبندی و تعهد به مقررات مکتوب و مصوب و همچنین هزینه های فزاینده ایجاد شده بدلیل عدم قطعیت و فقدان اعتبار است. حاکم شدن رویکردهای خدمات محور، توسعه بازارهای فعلی و نوظهور، اتخاذ یک سیستم سازمان دهی نوین، بررسی، ایجاد، آنالیز و توسعه شبکه های کسب و کار در کشور ایران، با توجه به پیشرفت های اقتصادی اخیر و به منظور بهره برداری از مزایای آنها، ضروری است. بر همین اساس برای کنسرسیوم های صادراتی در ایران، تدوین استراتژی مبتنی بر مدل سوات صورت پذیرفت و برنامه عملیاتی تحقق استراتژیهای کنسرسیوم های صادراتی تهیه و متولیان اصلی هر اقدام یا پروژه بهبود با استفاده از ساختار سازمانی وزارت صنعت، معدن و تجارت پیشنهاد شده است. لازم به ذکر است که تاریخچه پیدایش، دلایل شکل-گیری، بازیگران اصلی، عارضه یابی ساختاری، عارضه یابی قانونی و مالکیتی، مزایا و خدمات، نقاط قوت، فرصت و تهدید و ماتریس سوات کنسرسیوم های صادراتی تهیه شده است. در ضمن در بخش تدوین استراتژیها و برنامه عملیاتی، با تاکید بر سه حوزه سخت افزار، نرم افزار و انسان افزار، پیشنهادات و پروژه های بهبود پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی استراتژیک ، کنسرسیوم های صادراتی ، شبکه های کسب و کار