شهروند الکترونیک

شهر به عنوان یک ارگانیزم زنده و سیستمی پویا در فرایند توسعه جوامع بشری به عنوان خاستگاه تحولات علمی در فرایند رشد خود تغییرات عمده ای را متحمل شده است. امروزه دیدگاه شهر الکترونیک با تکیه بر خلق فضاهای مجازی با بهره مندی از پیشرفت های فناوری اطلاعات مورد توجه بسیاری از مدیران و نظریه پردازان شهری بوده است. اما در این بین نقش شهروند الکترونیک و به تبع آن مشارکت این شهروندان در شهر مجازی (الکترونیک) از اهمییت زیادی برخوردار بوده است. چرا که این شهروندان هستند که باید تشخیص دهند که به جای استفاده از خدمات سنتی از خدمات الکترونیک استفاده نمایند و خود نیز در این راستا مشارکت نمایند زیرا همیشه رابطه تنگاتنگی بین تحقق پذیری و مشارکت وجود داشته است یعنی اگر طرحی (شهر الکترونیک) نتواند مشارکت شهروندان را به خود جلب کند یقینا تحقق پذیری آن وجود ندارد و خود نیز مشکلاتی را به وجود می آورد بنابر این آنچه در تحقق شهر الکترونیک مهم بوده است شهروندان الکترونیک و مشارکت آنها در این فضا (فضای مجازی) بوده است.