تاثیر متغیرهای ساختاری بر میزان هوش معنوی کارکنان آموزش و پرورش شهر تهران

هدف پژوهش حاضر «تأثیر متغیرهای ساختاری بر میزان هوش معنوی کارکنان آموزش و پرورش شهر تهران» می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه ی کارکنان آموزش و پرورش شهر تهران که بالغ بر 250000نفر گزارش شده است براساس نمونه گیری تصادفی خوشه ای مناطق 1، 5، 11، 17، 22 انتخاب و با استفاده از جدول مورگان 384 نفر تعیین شده است. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ی محقق ساخته متغیرهای ساختاری که شامل 31 سؤال که به سه مؤلفه ی رسمیت، تمرکز و پیچیدگی اشاره می کند و پرسشنامه ی استاندارد هوش معنوی ناسل (2004) می باشد. پایایی ابزارها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 0.89 و 0.84 گزارش شده است. نتایج آزمون های آماری نشان می دهد که هر سه مؤلفه پیچیدگی، رسمیت و تمرکز بر میزان هوش معنوی کارکنان آموزش و پرورش شهر تهران تأثیر دارد. به طوری که وقتی مؤلفه در سازمان پایین باشد میزان هوش معنوی کارکنان بیشتر می گردد.