بررسی . اولویت بندی شاخص های ارزیابی عملکرد کارکنان با هدف توسعه سرمایه های ذهنی با استفاده از رویکرد ترکیبی AHP فازی

سرمایه ذهنی متشکل از سرمایه انسانی، سازمانی و ارتباطی، در مطالعات استراتژیک مدیریت نقش جدی یافته است و سازمانها می کوشند تا از مسیر توسعه منبع محور به جایگاه مناسب در عرصه رقابت دست یابند. برای پیاده سازی این هدف، سازمان نیازمند آن است که تمامی شیوه های کارکردی خود را مطابق با استراتژی های مربوطه اصلاح نماید. یکی از مهمترین این شیوه ها، مدیریت عملکرد نیروی انسانی است که نقشی محوری در موفقیت و یا شکست سازمان ایفا می کند. در این مقاله پس از ارائه چارچوب سلسله مراتبی فازی، عوامل موثر در توسعه سرمایه ذهنی، شاخص های ارزیابی عملکرد کارکنان در فرمانداری استان گیلان توسط فرایند تحلیل سلسله مراتبی وزن دهی شده است. این مطالعه از نوع تحلیلی توصیفی بوده و اطلاعات لازم از طریق مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه و پرسشنامه بدست آمده است. جامعه آماری تحقیق، متخصصین دانشگاهی و تمامی مدیران، معاونین و کارشناسان منابع انسانی استانداری گیلان آشنا با سیستم های ارزیابی عملکرد بوده که نمونه انتخابی شامل 15 نفر (نمونه در دسترس و واجد شرایط) بوده است. یافته های تحقیق نشان می دهد شاخص توانایی انجام وظایف و دانش بروز، بیشترین اهمیت را در توسعه سرمایه انسانی ارتباط مناسب با همکاران بیشترین اهمیت را در توسعه سرمایه سازمانی و شاخص رفتار و ارتباط مناسب با ارباب رجوع، بیشترین اهمیت را در توسعه سرمایه ارتباطی استانداری گیلان دارد. در مجموع شاخص توانایی انجام وظایف و دانش بروز و پس از آن شاخص مسئولیت پذیری در مقابل کار و سازمان بالاترین وزن را در توسعه سرمایه ذهنی دارند. از دیگر نتایج این تحقیق این بود که مهمترین زیر مجموعه سرمایه ذهنی، انگیزه است که رفتار و ارتباط مناسب با همکاران بیشترین تاثیر را در افزایش آن دارد.