مدیریت دانش و ارزش آفرینی در R&D

سازمان های پیشرو برای مواجهه با تغییرات، شتاب دگرگونی ها و تنوع بازار می بایستی از دانش بهنگام برخوردار باشند و مدیریت دانش را به عنوان یک ابزار استراتژیک تلقی نمایند. بنابراین با توجه به لزوم تداوم مدیریت دانش و بهره گیری مداوم از آن در رویارویی با تغییرات سریع، توجه به افراد به عنوان صاحبان دانش امری اجتنب ناپذیر است در چنین فضایی تبلور آن در واحدهای R&D موجب چابکی، ارزش آ،رینی و هوشمتدی رقابتی می گردد. در واحدهای R&D پیشرو توجه به استعدادهای فرامرزی از طریق دور کاری و همچنین برونسپاری موجب خلق ارزش شده است. امروزه مقوله ارزش در ابعاد مختلف مورد توجه قرار گرفته است و موجب افزاش نقش دانایی زایی تحقیق توسعه برای مشارکت علمی گردیده است در این مقاله علاوه بر بحث در مورد دانش فنی و صریح، دانایی محوری و مدیریت شکافنده، مهندسی ارزش نیز از بعد بهره گیری بهینه از دانش و ایده مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شکافنده ، دانایی محوری ، مهندسی ارزش ، دانشگر ، دور کاری