نقش مدیریت در پویایی تحقیق و توسعه و رقابت پذیری

رقابت فشرده بین سازمان های تولیدی و خدماتی اهمیت بخش تحقیق و توسعه را به صورت روز افزون آشکار می سازد، زیرا که با نوآوری های و به ظور رسیدن پدیدیه های نوین، زندگی در اجتماعات مختلف نیز متحول شده و با هماهنگی با تغییر و دگرگونی در عرصه های تجارتی سازمان هایی می توانند پایدار بمانند که با محیط رقابتی توانسته اند به سازگاری لازم دسترسی پیدا کنند. محور بودن انسان در توسعه یک حقیقت انکار ناپذیر است و با پذیرش آن لزوم پرداختن به نیروهای انسانی جامعه و کشف استعدادها و کانالیزه کردن و هدایت در جهت رشد و پرورش آنها نیز از اولویت ویژه برخوردار می گردد. در کشورهای توسعه یافته معمولا تشخیص و پرورش استعداد از زمان طفولیت شروع شده و تا رسیدن به مراحل پایانی در تحصیلات عالیه تداوم پیدا می کند و از اینجاست که نوابغ و متفکرین در سطح بین المللی به ظور می رسند و ضمن خدمت به مملکت خویش در سطح بین المللی نیز در خدمت به همنوعان و بشریت گوی سبقت را از دیگران می ربایند. کاملاً روشن می باشد که وظایف مربوط به سازماندهی، برنامه ریزی، ایجاد انگیزه و... جزو وظایف مدیریت بوده و بایستی انجام چنین وظایفی توسط مدیریان مجرب و مبتکر انجام پذیرد. پویایی و مدیریت علمی بخش های تحقیق و توسعه با داشتن سهمی فزتینده در این زمینه نقش کلیدی در رسیدن به اهداف توسعه یافته ایفا می نمایند.

کلیدواژه ها:

پژوهش - مدیریت ، نگرش سیستمی ، برنامه ریزی ، توسعه