سازکارهای حقوقی جلوگیری از تجزیه اراضی و باغ ها در حقوق ایران

گسترش شهرها و تعیین حریم قانونی جدید برای شهرها و روستاهای مختلف کشور، صاحبان اراضی کشاورزی به دلیل افزایش بهای زمین به سمت تغییر کاربری اراضی سوق داده میشوند.از سوی دیگر قوانین و وراثت در ایران منجر به خرد شدن اراضی کشاورزی میشود.عمده اراضی کشاورزی پس از فروش به دلیل برخی خلاءهای قانونی به راحتی تغییر کاربری داده میشوند و هر روز از سطح زمینه ای قابل کشت ایران کاسته میشود. تصویب قانون تغییر کاربری اراضی زراعی و باغات یکی از اقدامات مفید و مثبت قانون گذار در عرصه کشاورزی می باشد. درماده یک این قانون می توان محدوده اجرا و نفوذ این قانون را بخوبی مشاهده نمود. مطابق قانون موصوف هر گونه تغییر کاربری جز در موارد ضروری ممنوع بوده مگر آنکه اشخاص از مراجع ذیصلاح اخذ مجوز نموده و 80% عوارض حاصل از آن را به جهاد کشاورزی پرداخت نماید. در غیر این صورت مطابق ماده3 این قانون کاربر محکوم به مجازات مقره گردیده.مقاله حاضر در همین راستا به بررسی پراکندگی اراضی و راهکارهای یکپارچه سازی آن می پردازد امید است مطالب مثمر ثمر واقع گردد.در این مقاله روش پژوهش نیز توصیفی تحلیلی میباشد و از ابزار و شیوه ی جمع آوری اطلاعات منابع کتابخانه ای، مقالات و سایت های معتبر علمی استفاده شده است

کلیدواژه ها:

تغییر کاربری ، باغ ها ، غیرمجاز ، اصلاحات اراضی ، حفظ اراضی