بررسی نقش تعدیل گری رضایت مشتریان در رابطه ی بین برنامه های پاداش و وفاداری مشتریان

هدف این مطالعه با هدف بررسی نقش تعدیل گری رضایت مشتریان در رابطهی بین برنامه های پاداش و وفاداری مشتریان به انجام رسیده است. طرح و روششناسی وفاداری مشتریان در این تحقیق به عنوان متغیر وابسته و برنامه های پاداش مستقیم و غیر مستقیم فوری و با تاخیر به عنوان متغیرهای مستقل و رضایت مشتریان به عنوان متغیر تعدیل گر در نظر گرفته شده اند. طرح عاملی 2*2*2 برای بررسی فرضیات اصلی مورد استفاده قرار گرفت. همچنین برای بررسی یافته های جانبی فرضیات فرعی از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته ها نتایج آزمون ها نشان داد که در مورد وفاداری مشتریان در آرایشگاه عامل زمان پاداش، نوع پاداش، رضایت، اثر متقابل زمان و رضایت، اثر متقابل رضایت و نوع پاداش و اثر متقابل زمان و نوع پاداش و رضایت در سطح خطای 10 درصد معنی دار نبودند اما عامل اثر متقابل زمان و نوع پاداش در سطح خطای 10 درصد معنیدار بود. در مورد وفاداری مشتریان در رستوران نیز عامل زمان پاداش، رضایت، اثر متقابل زمان و نوع پاداش، اثر متقابل رضایت و نوع پاداش و اثر متقابل زمان و نوع پاداش و رضایت در سطح خطای 10 درصد معنیدار نبودند در حالی که عامل نوع پاداش و اثر متقابل زمان و رضایت در سطح خطای 10 درصد معنی دار بودند

کلیدواژه ها:

برنامه های پاداش ، رضایت ، وفاداری ، انگیزه و خدمات