پیش بینی عدم ثبات زناشویی احتمال طلاق براساس سازگاری و توافق زناشویی متاهلین دانشگاه شهرکرد

هدف اصلی این تحقیق پیش بینی عدم ثبات زناشویی احتمال طلاق براساس سازگاری و توافق زناشویی متاهلین می باشد . جامعه آماری متاهلین دانشگاه شهرکرد و تعداد نمونه 265 نفر از زوجین با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند . روش این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود و از پرسشنامه های : پرسشنامه شاخص عدم ثبات ، مقیاس سازگاری دوتایی پرسشنامه توافق زناشویی جهت جمع آوری داده ها استفاده شد . نتایج نشان داد بین سازگاری زناشویی و توافق با عدم ثبات به میزان 0/318 همبستگی وجود دارد به عبارت دیگر 10% عدم ثبات بر اساس سازگاری و توافق قابل تبیین است و از نظرآماری F به دست آمده در سطح 0/001 معنی دار است . با توجه به ضرایب رگرسیون سازگاری زناشویی به میزان 0/363 عدم ثبات را پیش بینی می کنند که در سطح 0/001 این پیش بینی معنی دار است

کلیدواژه ها:

سازگاری زناشویی ، توافق زناشویی ، عدم ثبات زناشویی ، احتمال طلاق