تعیین نیروی لغزش بهینه درمیراگراصطکاکی برای کاهش خسارت تحت اثر ضربه

یکی ازمهمترین مسائل درزمینه ی مهندسی سازه وزلزله، یافتن راه های تقلیل نیروی زلزله وارده به اعضای سازهای ساختمان می باشد. یکی ازاین سیستم های مستهلک کننده انرژی که امروزه فراوانی دارند، میراگرهای اصطکاکی می باشد که درزمره سیستم های کنترل غیرفعال می باشد(1). میراگرهای غیرفعال به خاطرکم هزینه بودن وتکنولوژی مناسب تر نسبت به میراگرهای فعال وامکان استفاده آنها درداخل کشور، ارجعیت دارند. میراگراصطکاکی پال یکی از متداول ترین نوع میراگراصطکاکی می باشد. مهم ترین عامل درطراحی این میراگرها تعیین مقدار مناسب نیروی لغزش می باشد، درصورت انتخاب نیروی لغزش زیادسیستم سازه ای هم چون قاب مهاربندی عمل می کند ودرصورت انتخاب نیروی لغزش اندک، میراگرها زودبه کارمی افتندو نمی توانند جابه جایی ایجاد شده درسازه راکنترل نمایند(2).دراین مجموعه باقراردادن میراگراصطکاکی پال درسازه های 5، 8 و12 طبقه و درمحل فاصله بین دوسازه، رفتار این سازه ها تحت زلزله های مختلف ، موردبررسی قرارمی گیرد.

کلیدواژه ها:

میراگر اصطکاکی پال ، بارلغزش بهینه ، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی ، سطح عملکرد