ارزیابی اثرات عدم یکپارچگی وانفکاک بافت شهری برروی کیفیت زیست وسکونت (مطالعه موردی شهرچهاردانگه)

شهر مجموعه ای مرکب از عوامل طبیعی ، مصنوعی ، اجتماعی ومحیط های ساخته شده به وسیله انسان است وجود عوامل طبیعی ومصنوعی درونی وپیرامونی شهرها وسیاستهای شهرسازی اعمال شده برشهرها تاثیر بسزایی در شکل وفرم شهر به لحاظ انسجام وپیوستگی بافت شهری یا عدم پیوستگی وپراکندگی بافتهای شهری ویا حتی انفکاک قسمتهای مختلف شهر دارد از سوی دیگر این انسجام با پراکندگی ویا انفکاک که ناشی از هریک از عوامل مذکور می باشد می تواند در کالبد شهر آثار مثبت ومنفی برروی رفتارهای اجتماعی ، اقتصادی ، زیست محیطی ، ترافیکی وبه طور کلی کیفیت زیست وسکونت ساکنان آن شهر یا منطقه بگذارد. دراین نوشتار سعی گردیده تا با روش تحقیق کاربردی ، استقرایی ،کیفی ، توصیفی .و با انجام مطالعه موردی کتابخانه ای وتوزیع پرسشنامه بصورت میدانی به بررسی زوایای مختلف واثرات بزرگراه آیت الله سعیدی وخط آهن تهران جنوب که باعث انفکاک در بافت شهری چهار دانگه گردیده به عنوان نمونه موردی بپردازد.دراین راستا اقدام به توزیع 381 پرسشنامه در سطح محلات شهر نموده که براساس تحلیل انجام پذیرفته نتایج حاصله مبین این موضوع است که عبور بزرگراه ها وجاده های بین شهری از درون شهرها هر چند باعث رونق اقتصادی شهر میگردد. لیکن چنانچه به هنگام برنامه ریزی شهری آثار مثبت وتبعات منفی آن تواما مورد ملاحظه قرار نگیرد وبرای آن راهکارهای اجرایی ارایه نگردد، تاثیرات مخرب وماندگاری را درمحیط باقی می گذارد.

کلیدواژه ها:

انفکاک بافت شهری ، پراکندگی بافتهای شهری ، کیفیت زیست وسکونت ، شهر چهار دانکه