نقش واحدهای تحقیق و توسعه در انتقال نوآوری ارزش آفرین به صنایع کوچک و متوسط - مورد شرکت قند نقش جهان و کاشی مرجان

جهانی شدن در ده سال اخیر شرایط محیط های رقابتی را به شدت دگرگون کرده است. سازمان های تجاری، از جمله شرکت های کوچک و متوسط، تحقیقات خود را برای یافتن یک استراتژی که برتری پایداری را تضمین نماید، تقویت می نمایند. این استراتژی معمولا نیازمند آن است که سازمان ها در جهت رشد و پویایی اقتصادی، پی در پی محصولات و خدمات متفاوت و متنوعی را ارائه نمایند. به سخن دیگر سازمان ها باید پیوسته نوآور باشند. کایزر در تحقیقی، جهت مشخص نمودن عاملی که تلاش های نوآورانه سازمان های کوچک و متوسط را ارتقا دهد، این عامل را به عنوان یک متغیر وابسته در نظر گرفته است و پس از انجام رگرسیون، در میان 14 متغیر مستقل بالقوه مانند منابع مالی، تحصیلات مدیر عامل، تکنولوژی اطلاعات و اتوماسیون و .... نشان داده است که سه تای آنها به وضوح و به صورت قابل توجهی در تلاش های نوآورانه سهیم می باشند. استفاده از یارانه های نوآوری، داشتند ارتباط با مراکز علمی و میزان سرمایه گذاری در بخش تحقیق و توسعه، کاپیتو و همکارانش با توجه به اهمیت نقش مراکز تحقیق و توسعه برای تلاش های نوآورانه و از آن میان انتقال نوآوری به سازمان ها، یک متدلوژی برای انتقال نوآوری به شرکت های کوچک و متوسط ارائه نمودند. در این تحقیق ما به بررسی نتایج کایزر و پیاده سازی متدلوژی کاپیتو و همکارانش در شرکت قند نقش جهان و کاشی مرجان و ارائه نتایج حاصله می پردازیم.

کلیدواژه ها:

تلاش های نوآورانه ، SME ، R&D ، IC ، IP ، انتقال نوآوری